آبشار کرودیکن
زمانیکه سخن از طبیعت بکر و دست و نخورده و بی مانند به میان آید، یکی از نخستین مکان هایی که به ذهن می آید، استان چهار محال بختیاری است. این استان که سابقه آثار باستانی به دست آمده از آن به حدود 9000 هزار سال پیش باز می گردد، به دلیل قرار گرفتن در قلب زاگرس مرکزی به بام ایران هم معروف است. تا آنجا که مرکز این استان، یعنی شهرکرد، پر ارتفاع ترین مرکز استان در ایران است. دومین شهر بزرگ چهار محال بختیاری، شهرستان لردگان است. زیبایی ها و جاذبه های این شهرستان به دلیل طبیعت کوهستانی و سخت و خشن، هنوز تا حد زیادی ناشناخته مانده است، اما نکته ای که تمام گردشگران مسافر به لردگان در آن اتفاق نظر داشته اند، جاذبه های منحصر به فرد این منطقه است که چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کند. یکی از جذاب ترین این جاذبه ها، آبشار کرودیکن است که به نام های آبشار دودی یا آبشار تنگ زندان هم شناخته می شود. قصد ما مجله مستر بلیط این است که اطلاعات مفید و کاربردی از این زیبایی طبیعی در اختیار شما قرار دهیم.
تاریخچه آبشار کرودیکن
همانطورکه اشاره شد، آبشار کرودیکن در نزدیکی شهرستان لردگان قرار دارد. این شهرستان محل زندگی لرهای بختیاری است که به صورت عشایری یا یکجا نشینی در این منطقه سکونت دارند. این شهرستان که آب و هوایی نیمه مرطوب و گرم با زمستان های نسبتا سرد دارد، از شهرهای قدیمی استان است. تا آنجا که ناصر خسرو قبادیانی هم در سفرنامه خود با عنوان لردجان از آن سخن گفته است. در فاصله 35 کیلومتری از این شهرستان منطقه محافظت شده سبزکوه قرار دارد. منطقه ای که کوه های بلند و سر به فلک کشیده، مراتع و جنگل های بلوط آن باعث خیره شدن چشم هر بیینده ای می شود. نکته خارق العاده دیگر این منطقه، وجود تعداد فراوان چشمه سارها و رودخانه هایی است که در میان سنگ ها جاری هستند. تا آنجا که رود کارون که پر آب ترین روخانه ایران است هم از این منطقه سرچشمه می گیرد.
اما در کنار هم قرار گرفتن و آب و کوهستان، باعث ایجاد یک جاذبه طبیعی دیگر هم می شود و آن چیزی نیست به جزء آبشار. این منطقه مملو از صدها و حتی هزارها آبشار کوچک و بزرگ است که در جای جای منطقه به پایین سرازیر هستند و صحنه های بدیعی خلق کرده اند. یکی از زیباترین این آبشارها، آبشار کرودیکن است. حجم آب این آبشار که چیزی بیش از 130 متر ارتفاع دارد آنقدر زیاد است که از این نظر پر آب ترین آبشار ایران است. شدت و مقدار ریزش آب این آبشار به قدری زیاد است که آب پس از برخورد با زمین به صورت مِهی از قطرات ریز کل منطقه را در بر می گیرد. دلیل نامگذاری این آبشار هم همین موضوع است. در گویش محلی منطقه، واژه «کر» به معنای «مه»، واژه «دی» به معنای «دود» و واژه «کن» به معنای «ساختن» است. به این ترتیب نام این واژه هم به معنای «ساختن دودی از جنس مه و قطرات آب» است. اکنون اجازه دهید تا این منطقه و جاذبه های آن را به تفصیل بیشتر به شما بشناسانیم.
Comments
Post a Comment