سفری به عجیب ترین روستاهای جهان + تصاویر

 مردم این روستاها با ساکنان تمامی روستاهای دنیا تفاوت دارند. این تفاوت آنقدر زیاد است که باعث شده نام آنها در فهرست عجیب ترین روستاهای دنیا بیاید.

مردم این روستاها با ساکنان تمامی روستاهای دنیا تفاوت دارند. این تفاوت آنقدر زیاد است که باعث شده نام آنها در فهرست عجیب ترین روستاهای دنیا بیاید. این مردم یا به خاطر شرایط طبیعی که در آن قرار گرفته اند و یا به دلیل علایق شخصی خودشان، سبک زندگی خاصی دارند که آنها را مشهور کرده است.

روستای کونگفوکارها

«گانزی دانگ» نام روستای کوچکی است که در عمق کوهستان «تیانژو» در مرکز چین قرار دارد. ساکنان این روستا همگی ورزشکار هستند و در ورزش رزمی تخصص دارند. ساکنان روستای دانگ یکی از 56 قوم بومی هستند که در چین زندگی می کنند و در این میان نکته ای که باعث شهرت بسیار زیاد آنها شده است این است که تمامی آنها در کونگفو مهارت دارند و مهمتر این که هر کدام از آنها یک هنر رزمی چین باستان را جداگانه یاد گرفته است، آنها در نهردهای رزمی از سلاح های مختلفی چون چوب و نیزه و حتی مشت های گره کرده کمک می گیرند.

روستاییان درباره سبک زندگی شان نظریه عجیبی دارند. آنها می گویند برای اینکه احشام شان را از شر حیوانات درنده در امان نگه دارند، مجبور به یادگیری این فنون شده اند. معمولا حرکات رزمی آنها از حرکات حیواناتی مانند مار، ببر و پلنگ و همینطور اژدهای افسانه ای الهام گرفته شده است و از آنجا که هر خانواده مدل خاصی از کونگفو را تمرین می کند، در نتیجه الگوهای مختلفی از کونگفو در این منطقه شکل گرفته است.

در نظریه دیگری علت یادگیری کونگفو توسط تمامی مردم روستا اینطور بیان شده است که چون ساکنان روستا مورد حمله اقوام دیگر قرار می گرفته اند، بنابراین برای دفاع از خود، به کونگفو روی آورده اند.

روستای بدون جاده

در روستای «گیتورن» هلند هیچ حاده ای وجود ندارد. تنها راه دسترسی به این روستا راه آبی است که چندین کیلومتر در سرتاسر روستا کشیده شده است و به همین دلیل به روستا لقب «ونیز هلند» را داده اند. تعداد ساکنان این روستا به 2600 نفر می رسد. در این روستا 180 پل ساخته شده است که به خانه ساکنان روستا راه دارد.

روستایی با یک خورشید

ویگانلا روستای کوچکی در میلان ایتالیاست که در دره ای به عمق 130 کیلومتر قرار دارد و به این ترتیب هیچ وقت نور خورشید به آنجا نمی تابد و سه ماه زمستان، روستاییان از خورشید بی بهره اند.

در این روستا در ماه نوامبر، خورشید ناپدید می شود و تا فوریه دیده نمی شود. به گفته ساکنان روستا؛ در این مدت روستا آنقدر سرد است که انگار در سیبری زندگی می کنند. اخیرا مهندسان محلی و معماران به کمک روستاییان آمده اند و با یک فکر خلاقانه خورشید را به روستا آورده اند.

آنها آینه بزرگی را در سمتی که خورشید بیرون می آید قرار داده اند تا نور خورشید را به روستا منعکس کند. سال 2005 با کمک شهرداری میلان نزدیک به صد هزار یورو جمع آوری شد تا این آینه بزرگ ساخته شود.

سال 2006 این آینه یک تنی روی شیب کوهستان در ارتفاع 1100 متری قرار داده شد و از آنجا که آینه برای گرم کردن تمام روستا بسیار کوچک بود، میدان اصلی روستا برای تاباندن نور خورشید در نظر گرفته شده و شش ساعت در روز، نور خورشید آنجا را گرم می کنند و روستاییان می توانند با رفتن به میدان، از دیدن آفتاب لذت ببرند.